Dünya çapında Netflix’in belki de en çok tutan yapımlarından olan Squid Game 3 yıllık bir aranın ardından tekrar izleyiciyle buluştu. Yeni yani ikinci sezonunda yine saman alevi gibi kendisini izlettiren ancak sonrasında unutulup gidecek bir yapım olmayı başarmış gibi duruyor. Popüler kültürün zoraki dayatmasına kapılıp gidilecek bir örnek olarak öne çıkan Squid Game 2. Sezon incelemesi sizlerle.
İçindekiler
Bir Şey Tuttuğunda Devamını Getirme Hastalığı
Öncelikle kabul etmek gerekir ki bir şey tuttuğunda popüler kültür ögesi oluyor. Buna Marx çok önceleri “katı olan her şey buharlaşıyor” diyordu. Şimdi popüler kültürün etkisiyle insanı çeken, cezbeden ve hatta baştan çıkaran pek çok şey ortaya çıkıyor. Squid Game de bunlardan birisi. İlk sezonu yayınlandığında ki aslında buna ilk sezon demek yanlış çünkü Squid Game sadece tek sezon yani mini dizi olarak planlanmıştı ama sonrasında tutunca ikinci sezon geldi. İşte buradaki kilit sözcük “tutması”. Yani artık tamamen daha fazla ilgi odağı olmayı isteyen bir dizi var karşımızda.
Araştırmalara göre Netflix’teki dizilerin pek çoğu 1 günde izleyiciler tarafından tüketiliyormuş. Korkunç bir rakam ama günümüz tüketim toplumu için Netflix açlıklarını giderecek bir abur cubur görevi gördüğü için anlaşılır da bir veri. Squid Game de belki de Netflix’in en başarılı atıştırmalıkları arasında yer alıyor. Çünkü konusuyla izleyiciyi ilk andan itibaren içine alıyor.
Şimdi bir düşünün hayatları sefil durumda bir grup insan para kazanmak için bir yere kapatılıyorlar ve hayatları pahasına oyunları oynuyorlar. Amaçları ise büyük ödüle ulaşmak. Aslında günümüz dünyasıyla çok benziyor değil mi? Günümüzde de para kazanmak için didinip durmuyor muyuz? Hatta başkalarının da üstüne para kazanmak için basmıyor muyuz?
İşte bu fikir diziyi çekici kılan taraf. Hatta biraz günümüz kapital sisteminin de eleştirisi şeklinde diziye bakabiliriz. Buraya kadar dizi ilgi çekiyor ama Squid Game 2. Sezon ne yapmaya çalışmış, tam anlayamadım açıkçası.
Squid Game 2. Sezon Ne Anlatıyor?
Dizinin ilk sezonunu izleyenlerin göreceği üzere her şey tek bir sezonda anlatılıp bitirilmek üzere tasarlanmıştı. Çünkü ana karakter yani 456 numara her şey ile yüzleşmiş, yapabileceklerini yapmış ve sistemin küçük bir çarkı olarak büyük çarkı durdurmaya da gücü yetmemişti. Fakat ilk sezon tutunca ikinci sezon geldiğinde bir anlamsızlık oluşuyor.
Ana karakterimiz 456 numara, bir tür intikam duygusuyla tekrar oyun alanına geri dönüyor. Bu sefer yeni grup toplanmış durumda ve oyunlar hız kaybetmeden devam ediyor. Üstelik yeni oyunlar da eklenmiş durumda. İzleyici de bu oyunları ve 456’nın nasıl bir plan yapıp bu sistemi çökerteceğini merakla izliyor. Üstelik akıcı bir şekilde izleniyor ama akışın nereye doğru aktığı belli olmuyor. Çünkü yan karakterlerle hikaye zenginleştirilmeye çalışılmış olsa da hepsinin kısıtlı ve fasit kaldığı görülüyor. İşin ilginci 456’nın üzerine de hikaye inşa edilememiş. Çünkü 456 bir anda bu sistemi son bölümlere doğru başkaldırı ile çökertmeye çalışıyor.
3 yıl boyunca bu oyunlara geri dönmek için çalışan karakterimizin esasında ne yapacağına yönelik bir planı yok ve bir anda meydana gelen bir durumla karar alarak sistemi çökertmek için harekete geçiyor. Harekete geçtiğinde de işler pek umduğu gibi gitmiyor ama buraları en iyi kendiniz izleyin.
Squid Game 2. Sezon için yine aksi, ters, gayri insani karakterler de ilk sezonda olduğu gibi eklenmiş. Bu acımasız karakterler tam anlamıyla çeşitlilik olsun diye varlar çünkü hiçbirinin hikayesinin bir başlangıcı olmadığı gibi bir sonları da yok.
Kısacası Squid Game 2.sezon senaryosu bana 1 günde yazılıp sonrasında çekilmiş gibi geldi. Böyle gelmesinin en büyük sebebi de hikayenin düzgün bir çizgide ilerlememesi, bol bol mantık hatası kurulması, ters köşe yapacağım diye klişelere başvurulması (beklenmedik birisinin ajan/hain çıkması gibi) pek çok şey.
Eğer canınız atıştırmalık isterse Squid Game 2. Sezon izleyebilirsiniz. Ha bir de sinir bozucu bir detay olarak 2. Sezonun da havada bırakıldığı, bir bağlama oturtulmadığı ve pek çok detayın 3. Sezona kaldığını da belirteyim.